Piet van Riel in het gewapend verzet op 18 september 1944
Op de Leenderheide hadden zich zestig Duitsers, voorzien van automatische wapens, opgesteld. In de namiddag zijn een aantal gewapende P.A.N. daar naar toegetrokken. Commandant Eddy Verkaik heeft proberen te onderhandelen met de Duitse luitenant dat hij en zijn manschappen zich zouden over te geven. Echter deze mof schoot Verkaik onverwachts van twee meter afstand in zijn linker boven arm. Hierop volgde een hevig vuurgevecht, tussen de twintig P.A.N strijders en de moffen. De P.A.N. strijders gebruikte in een aanval veel handgranaten, hierop trokken de Duitsers in wilde vlucht weg. Een grote hoeveelheid fietsen, pantservuisten, mitrailleurs en munitie viel de Partizanen in handen en acht Duitsers lieten zich gevangen nemen. De Duitsers lieten vier doden achter.
Door Loek van der Heijden en Else Engel (vriendin van Eddy?) is Eddy Verkalk zwaar gewond, met een auto, naar het ziekenhuis in Valkenswaard gebracht. In Valkenswaard is ook om versterking gevraagd bij de aanwezige verzetsstrijders.
Het gevecht werd inmiddels voortgezet is een volgend bos, waaruit een hevig vuur "als ontvangst" voor onze mannen kwam. J. van den Broek werd hierbij licht gewond in zijn been en onderrug. Zover we weten waren bij deze gevechten aanwezig: J.Suykerbuyk, plv.cdt, D.van Gijzel, H. van Gijzel, H. Lomann, E. Engel, mej. Loek van der Heijden, Theo Bombeeck, Jan van den Broek en Eddy Verkalk als commandant.
Loek van der Heijden is vanaf het ziekenhuis met Piet van Riel op de motor teruggegaan naar het strijdtoneel.
Loek van der Heijden vertelt in 1978 later in een interview met Frans Dekkers, dat ze achter op een motor zat met Piet van Riel in de buurt van Valkenswaard. " Ja wij zijn een weg ingegaan...., ongeveer tegenover Valkenhorst, daar was een groep moffen, een moffennest." En dan weet ze het niet meer..." Ik zou het niet meer precies weten, ik zat achterop dus en was gespannen, ik weet er geen barst meer van hoor. Er zijn zoveel dingen.... Nou ik het hoor denk je, ja dat klopt allemaal, ..... dat je het allemaal niet meer weet, hoor Of dat je zegt, het zal wel zo geweest zijn. Ik weet het niet meer. Ik heb een heel druk leven gehad daarna, ook altijd en er gaat zoveel overheen dan en het is al heel wat jaren geleden."
Maar waarschijnlijk is Piet van Riel dodelijk getroffen op de motorfiets en wil ze aan deze traumatische ervaring niet meer herinnert worden. Later vertelt ze in het interview:" Piet woonde ergens in Strijp [het was in Gestel, Hoogstraat 230] en daar zijn we het moeten gaan vertellen toen. Ja, dat is natuurlijk ook vreselijk."
De volgende dag 19 september werd de aanval op achtergebleven Duitsers voortgezet, in opdracht van de Engelse Commandant tezamen met Engelse tanks.
Op de officiële papieren staat dat zijn overlijdensdatum 19 september 1944 is, ingevuld op 13 december 1944 door Eddy Verkaik. Op 4 juni 1945 is nogmaals de datum 19 september opgegeven.
In een verklaring van 2 april 1946 stellen de medestrijders op, dat hij door de Duitsers is doodgeschoten op 18 september 1944. Ook het bidprentje dat de familie heeft laten drukken heeft de juist datum: 18 september 1944. "Wederom ging een Vaderlander heen."
Piet is het derde P.A.N. lid dat is overleden op bevrijdingsdag Eindhoven.
